/275/ an viridis coloris equi naturaliter congenerari
possint, affirmative respondi. «At quomodo?»
inquit. Facillime, si eiusdem coloris
circumvestiti stragulis coëuntibus repraesententur.
Neque mirum, quando Hippocrates,
auctore Caelio Rhodigino, libro 11 Lectionum
antiquarum, cap. 15., ita scribit: «Cum Aethiops,
quae pulcherrimum enixa erat filium, in suspicionem
venisset admissi adulterij, iussit spectari quid
artis pictoriae in suo cubiculo esset, repertisque egregiis
signis, ab omni sese suspicione expedivit». Si
potest mulier visae imaginis colores in foetu
usque ideo accurate exprimere, cur non et
equi ipsi, quorum imaginatio cum sit ad
unum determinata, vehementior et efficacior
ab Aristotele scitissime iudicatur? Neque id arcanum
(Dux Serenissime) Physico, sed Divino-
magicum nuncupabo. «Cur ita?» quaeris. Audi
Sacram Paginam ita testificantem, Genesi 30.:
«Tollens ergo Iacob virgas populeas virides et
amygdalinas, et ex platanis ex parte decorticavit
eas, detractisque corticibus, in his, quae spoliata fuerant,
candor apparuit. Illa vero, quae integra fuerant,
virides permanserunt, atque in hunc modum
color affectus est varius, posuitque eas in canalibus
ubi effundebatur aqua, ut, cum venissent greges
ad bibendum, ante oculos haberent virgas et in
aspectu earum conciperent; factumque est ut in ipso calore
Indice
|
Pagine introduttive |
|
EXERCITATIONES |